Πρωτοπαπαδάκης

Επώνυμο Ελλήνων πολιτικών. 1. Αριστείδης (Αθήνα 1903 – 1966). Έλληνας πολιτικός. Γιος του Πέτρου, σπούδασε (1921-29) ναυπηγός στο Βερολίνο και πολιτεύτηκε πρώτη φορά το 1932. Εξελέγη 13 φορές βουλευτής, χρημάτισε επανειλημμένα υπουργός (1935-61) και υπέγραψε τη σύνδεση της Ελλάδας με την EOK (1961). 2. Πέτρος (Απείρανθος [Νάξος] 1859 – Αθήνα 1922). Έλληνας πολιτικός. Σπούδασε μαθηματικά και μεταλλειολογία στο Παρίσι, δίδαξε στις σχολές Ευελπίδων, Δοκίμων και στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο, διετέλεσε διευθυντής των έργων τομής του ισθμού της Κορίνθου (1890-92) και ήταν από τα ιδρυτικά μέλη του Συλλόγου προς διάδοσιν ωφελίμων βιβλίων (1899). Στην πολιτική αναμείχθηκε το 1902, οπότε εξελέγη βουλευτής Παροναξίας. Το 1906, βουλευτής Κυκλάδων, συνεργάζεται στη Βουλή με την Ομάδα των Ιαπώνων στην οποία μετείχε και ο Γούναρης, κάτω από την ηγεσία του Στ. Δραγούμη. Μετά τη διάλυση της ομάδας (1908) συνεργάζεται στενά με τον Γούναρη, στις κυβερνήσεις του οποίου αναλαμβάνει τα υπουργεία Οικονομικών (1915) και Οικονομικών - Επισιτισμού (Μάρτιος 1921). Κατά την τελευταία αυτή υπουργία του, επειδή ήταν αδύνατο να εξευρεθούν χρήματα για την αντιμετώπιση των δαπανών της μικρασιατικής εκστρατείας είτε με εξωτερικό δάνειο είτε με εσωτερικό, κατέφυγε στον αναγκαστικό εσωτερικό δανεισμό διχοτομώντας το χαρτονόμισμα. Πρωθυπουργός από τον Μάιο μέχρι τον Αύγουστο του 1922, μετά τη μικρασιατική καταστροφή παραπέμφθηκε από την Επανάσταση του 1922 στο έκτακτο στρατοδικείο με τη δίκη των έξι ως συνυπεύθυνος της ήττας, καταδικάστηκε σε θάνατο και εκτελέστηκε. Το 1929, ο Ελ. Βενιζέλος μιλώντας στη Βουλή (11 Ιουνίου) αποκατέστησε τη μνήμη του Π.